Isinulat ni Bhe noong 12 July 2016
Parang saglit lang isipin na sa loob ng 19 buwang gamutan ko, heto na ako ngayon, malaya na.
IpagpatuloyIsinulat ni Julian Medalla noong 4 February 2016
Masasabi ko na ang panahon na iyon ay ang pinakamalungkot na panahon ng buhay ko...Ito ang unang pagkakataon na ako ay naging dependent emotionally sa ibang tao at dito ko nakita na may pagkakataon sa buhay na kailangan mo talaga ng tulong ng ibang tao.
IpagpatuloyIsinulat ni Aldrin Melbourne T. Gerasol noong 25 January 2016
Kung minsan ang oportunidad na iyon ay tulad lang ng isang phone call mula sa PMDT at nagtatanong kung kailan ako magpapagamot.
IpagpatuloyIsinulat ni Maricel R. Buen noong 12 January 2016
Nalaman ko rin noong ikatlong buwan ko na negative na ako, ibig sabihin hindi na ako nakakahawa. Ang saya-saya ko. Pwede ko nang lapitan, halikan, at lambingin ang mga anak ko lalo na ang asawa ko.
IpagpatuloyIsinulat ni Bhe noong 12 January 2016
Anak ko lang nagpapasaya sa akin sa araw-araw. Kung hindi dahil sa kanya,siguro ginusto ko nang hindi uminom ng gamot.
IpagpatuloyIsinulat ni Aldrin Melbourne T. Gerasol noong 5 January 2016
Patuloy pa din ang pagnanais ko na makapag-ambag kahit papaano sa pagpapababa ng kaso ng Tuberculosis sa ating bansa.
IpagpatuloyIsinulat ni Bhe noong 14 December 2015
Ayaw kasi ng mga kamag-anak ko na kasama ang mga kaibigan at pamilya ko sa ospital. Masyado kasi silang maarte sa buhay, porke't may mga sakit daw at baka mahawa sila.
IpagpatuloyIsinulat ni Bb. Hugottera noong 1 December 2015
Para sa akin ang mundo ay puro kalungkutan
Ipagpatuloy